میلگرد چیست؟

میلگردA1 (S240)

این محصول نوع بدون آج میلگرد است که بهتر است در امور صنعتی به کار گرفته شود و به همین سبب درصد کربن آن پایین است تا قابلیت خم شوندگی بیشتری داشته باشد. استحکام کششی در پایین ترین حد ممکن بود و تنش جاری و گسیختگی آن بین 2300 الی 3800 کیلوگرم بر سانتی متر مربع است. هرچند میتوان از آن به عنوان خاموت به صورت دورپیچ میلگردهای اصلی در ساختمان سازی استفاده کرد، اما توصیه میشود از میلگردهای آجدار استفاده شود.

از جمله مصارف کارگاهی آن میتوان به صندلی های ویلایی که به صورت طرح دار هستند اشاره کرد. ناگفته نماند که نوع آلیاژ و حرارت دهی آن متفاوت بوده سخت تر از A1  عادی است. از جمله مصارف  صنعتی آن نیز می توان به مفتول تابلو های صنعتی، مواد اولیه بوش و گلند اشاره کرد. میزان تغییرات پلاستیکی آن قریب به 25% آن را تشکیل میدهد.

میلگردA2 (S350 وS340)

این محصول اولین نوع آجدار میلگرد است. این میلگرد نسبت به نوع A1 مقاومت و استحکام کششی بیشتری داشته و در ساختمان سازی کاربرد دارد. میزان تنش جاری این میلگرد  3000 و حد گسیختگی آن 5000 کیلوگرم بر سانتی متر مربع می باشد. توصیه می کنیم از این محصول برای جوشکاری بهره نگیرید چرا که سختگیری برای انجام این کار وجود دارد ، به این دلیل که جوشکاری باعث پیچش در مقطع میلگرد میشود و محاسبات صورت گرفته در ساختمان را به طور کامل زیر سوال میبرد.از این محصول اغلب برای خاموت زنی و مش بندی بهره گرفته میشود.

میلگردA3 ( S420وS400 )

تنش جاری این نوع میلگرد در وضعیت نرمال 4000 و حد گسیختگی آن 6000 کیلوگرم بر سانتی متر مربع است. امکان انجام جوشکاری محصول فراهم نبوده و غیرمجاز است. این نوع میلگرد انعطاف پذیری کمتری داشته و شکننده تر است. شکل ظاهری آج آن به صورت ضربدری و هفت و هشت می باشد. از این نوع میلگرد جهت وصل تیر و ستون و همچنین ستون استفاده میشود.

میلگرد A4(S520 و S500)

میلگرد A4 از دیگر محصولات سخت این دسته میباشد. هرچند قیمت میلگردA4 بیش از A3 است، چون میلگرد A4 را میتوان در سایز های بزرگ تر سفارش داد به همان میزان میتواند خلاء A3 را پر کرده با این تفاوت که در مجموع به لحاظ قیمتی برای مصرف کننده به صرفه تر بوده و وزن بتن را کاهش میدهد. شکل آج پشت به محور صاف طولی بر روی میلگرد است. این محصول در بعضی سازه های عمرانی در بتن آرمه (غیر از قاب های خمشی و دیوارهای برشی) مورد مصرف است اما درصد استفاده پائینی در ایران دارد.